و در نظر دارند برای دوم نوامبر که رئیس‌جمهوری گرجستان، میخائیل ساکاشویلی میزبان یک گردهمایی بین‌المللی است، تظاهرات عمومی و گسترده‌ای در شهرتفلیس به راه بیندازند.
این اولین موج اعتراضات پس از انقلاب رز در سال 2003 است که با هدف تغییر رژیم صورت می‌گیرد. مخالفان را احزاب کوچکی تشکیل می‌دهند که بیشترشان در پارلمان حضور ندارند.
اغلب این احزاب زیر یک چتر واحد مخالفت متحد گرد آمده اند، اما رهبرانشان دیدگاه های متفاوتی دارند و برای کسب مقام برتر با یکدیگر رقابت می‌کنند.
2 حزب دیگر با نام‌های راست جدید و حزب صنعت که صاحب چند کرسی در پارلمان هستند، هرچند با گروه‌های مخالف دیگر متحدند اما در جرگه چتر مخالفت متحد نیستند.
جنبش ملی و دمکرات‌ها، اکثریت کرسی‌های پارلمانی را در اختیار دارند واز زمان انقلاب رز به ترتیب توسط ساکاشویلی(رئیس‌جمهوری) و رئیس مجلس نینو بورجانادزه هدایت و رهبری می‌شوند.
تاجر میلیونر گرجستانی، بدری پاتارکات سیش ویلی (Badri Patarkatsishhvili) آمادگی خود را برای حمایت مالی احزاب مخالف اعلام کرده است.
او می‌گوید: ساکاشویلی از آرمان‌های من در زمینه استقلال، تمامیت ارمنی و دمکراسی، بسیار دورشده است. گرجستان باید استقلال سیاسی خود را از راه استقلال اقتصادی تحکیم بخشد.به‌نظرمی رسد این شعار شروع تغییر گرجستان با جهت گیری دوسویه است.
منظور وی این است که: ایالات متحده رفتار دوستانه‌ای دارد اما از گرجستان دور است، روسیه رفتار تهاجمی دارد اما از نظر جغرافیایی به گرجستان نزدیک است و از طرفی گرجستان با مسئله تأمین انرژی روبه‌رواست.همه این مسائل باید در نظر گرفته شود. مردم گرجستان به همگرایی اروپا-آمریکا تمایل داردند و اما این موضوع نباید کینه و بغض کسی را برانگیزد.
پاتاکارت سیش ویلی در نظر دارد گرجستان را به یک فدراسیون تبدیل کند ونظام سیاسی آن را در کوتاه مدت به جمهوری پارلمانی تغییر دهد و سپس در نظر دارد یک مشروطه ایجاد کند او کسی نیست که ناآرامی‌های ناشی از این توصیه‌ها را در وضعیت موجود گرجستان بی‌اهمیت بشمارد.
مانورهای پاتاکارت سیش ویلی همچون مانورهای متحد نزدیک وی، بوریس برزوفسکی مبهم است. (بوریس برزوفسکی یک یهودی روسی است که به اتهام جرایم مالی تحت تعقیب پلیس روسیه است و در حال حاضر تحت حمایت انگلیس در لندن زندگی می‌کند).
این دو، ماه گذشته در لندن با هم متحد شدند.پاتاکارت سیش ویلی برای شرکت در انتخابات از مقام خود به‌عنوان ریاست فدراسیون تجارت گرجستان (که یکی از چندین مجمع تجاری موجود در گرجستان است) استعفا داد.
شعار ملی مخالفان این است: گرجستان بدون رئیس‌جمهوری. بیشتر این احزاب خواهان مشروطه سلطنتی با یک مرحله گذار از جمهوری پارلمانی به سوی استقرار مجدد نظام سلطنتی هستند.
خواست‌های سیاسی ضروری این احزاب عبارتند از: پایین آوردن حد نصاب آرا جهت عضویت در پارلمان برای احزاب، شرکت گسترده‌تر مخالفان در کمیسیون‌های انتخاباتی، برگزاری انتخابات پارلمانی در بهار 2008 به جای زمستان 2008، دادن تضمین‌های بیشتر برای استقلال قوه قضائیه، پایان بخشیدن به اوضاع آشفته تجاری، جبران سرمایه‌های ازدست رفته و مصادره شده صاحبان سرمایه، آزادی زندانیان سیاسی، خروج فوری گرجستان از جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع و اجرای تعهدات گرجستان برای همگرایی در سازمان‌های اروپایی-آمریکایی. اکثریت احزاب مخالف در کنار عضویت درناتو، داشتن روابط خوب باروسیه را نیز توصیه می‌کنند.
برای جلب نظر این احزاب، رئیس‌جمهوری واکثریت حاکم مواردی را پیشنهاد می‌کنند که عبارتند از: کاهش حد نصاب رأی برای کسب کرسی پارلمان از 7 به 5 ، محدود کردن حق ویژه رئیس‌جمهوری برای انحلال پارلمان، افزایش طول دوره مجلس از 4 سال به 5 سال، برگزاری همزمان انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمان، ایجاد کمیسیون ضدفساد، ایجاد امکان نظارت بر عملکرد دولت بر عملکردهای مجلس ورئیس‌جمهوری، و موارد دیگر...
به‌نظر نمی‌رسد گرجستان به معنای عام کلمه زندانی سیاسی داشته باشد.نمونه بارز عنوان زندانی سیاسی، سیاستمدار سابق ایراکلی باتیاشویلی است که به علت تحریک مکرر یکی از مقامات ارشد پلیس به‌نام، امزار کوتیسانی، به مبارزه مسلحانه بر ضد پلیس گرجستان در آبخازی شمالی در سال 2006، به مدت 7 سال به مجازات زندان محکوم شد.
دیدگاه مخالفین در تغییرات در گرجستان اساساً به تاکتیک دولت در سال‌های 2004 تا 2006 بر می‌گردد.دولت گرجستان در برخورد با فساد فاحش سیاستمداران تاجر سعی کرد خارج از چارچوب دادگاه با آنها به توافق برسد.
با بازگرداندن بخش قابل توجهی از دارایی‌های اعلام شده، این افراد تحت پیگرد قانونی قرار نگرفتند.توافق‌های به‌عمل آمده در خارج از دادگاه باعث تسریع روند بازگشت منابع از بودجه دولت در آن زمان شد.
با وجود اینکه در اوایل سال‌جاری برگزاری همزمان انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری مورد پذیرش قرار گرفت اما خواسته اساسی مخالفان، برگزاری زود هنگام انتخابات در آوریل 2008 است.
مخالفان از این جهت خواهان برگزاری زود هنگام انتخابات هستند که این امر باعث ائتلاف احزاب مخالف خواهد شد.هر چند این ائتلاف شکننده، ممکن است حتی یک سال هم دوام نیاورد. زیرا این ائتلاف بیش از اینکه برسر یک دیدگاه منطقی ومشخص باشد، برضد حزب حاکم و رئیس‌جمهوری است و تغییر حکومت بزرگترین هدف غیرواقع بینانه آن است.
در ضمن آنها خواهان تغییر قواعد بازی سیاسی هستند.توافق با حزب حاکم از طریق گفت‌وگو و مذاکره می‌تواند به تعیین حدود مسئولیت گروه‌های غیرمسئول در ترکیب رنگارنگ مخالف متحد کمک کند.
امواج انقلاب رز
اولین موج اعتراضات پس از انقلاب رز در سال 2003 در گرجستان آغاز شده که با هدف تغییر رژیم صورت می‌گیرد.مخالفان را احزاب کوچکی تشکیل می‌دهند که بیشترشان در پارلمان حضور ندارند.اغلب این احزاب زیر یک چتر واحد مخالفت متحد گرد آمده اند، اما رهبرانشان دیدگاه های متفاوتی دارند و برای کسب مقام برتر با یکدیگر رقابت می‌کنند.
2 حزب دیگر با نام‌های راست جدید و حزب صنعت که صاحب چند کرسی در پارلمان هستند، هرچند با گروه‌های مخالف دیگر متحدند اما در جرگه چتر مخالفت متحد نیستند.
جنبش ملی و دمکرات‌ها، اکثریت کرسی‌های پارلمانی را در اختیار دارند واز زمان انقلاب رز به ترتیب توسط ساکاشویلی(رئیس‌جمهور) و رئیس مجلس نینو بورجانادزه هدایت و رهبری می‌شوند.
Jamestown.org
26 اکتبر
